12/03/2023

VAN GEFFEN DRUK Masters of Stratego 2023

Was het vier jaar geleden bij het ingaan van de laatste ronde al spannend met nog vier kanshebbers die zicht hadden op The Masters-titel, ditmaal was het zelfs nog veel en veel spannender daar maar liefst zes (!) spelers het prestigieuze VAN GEFFEN DRUK Masters of Stratego op hun naam konden schrijven. Zes spelers, dat was de helft van het deelnemersveld… Uiteindelijk is het regerend Nederlands kampioen Ricardo Kik uit Eindhoven die na een 'fotofinish' zijn naam op de grote wisselbokaal ziet worden ingegraveerd.

In de wereld van het bordspel Stratego zijn er drie grote titels te vergeven. De wereldtitel vanaf 1997, de titel van nationaal kampioen die in ondertussen diverse landen plaatsvinden én The Masters-titel, een toernooi waarbij alleen spelers die in de top-32 van de Stratego-ranking staan aan mogen deelnemen. Eerde is voor de derde keer op rij gastheer, na in 2017 in de bistro van Camping Het Goeie Leven en in 2019 in café-zaal ’t Hooghuys was het strijdtoneel ditmaal De Brink.

In een sfeervolle ambiance ‘vochten’ twaalf deelnemers voor de eeuwige roem. Tien Nederlanders, een Duitser en voor het eerst ook een Zwitser namen afgelopen zondag in de vroege ochtend plaats achter het Stratego-bord voor hun eerste ronde met een lange dag en zes loodzware partijen voor de boeg. 

Voorzitter Richard Oprins van dorpsraad Eerde had de eer om de openingszet te mogen verrichten. Hij vertelde in zijn woordje vooraf dat hij niet zo goed is in het spel, maar zijn zelfgekozen openingszet bij Sem van Geffen was van een hoog niveau, want de Eerdenaar won zijn partij! In die eerste ronde viel al meteen een verrassing te noteren. Max Roelofs, tweede op zowel het laatste WK als NK, verloor verrassend van de Duitser John Häfele. Häfele kende sowieso een prima start, want in de tweede ronde speelde hij gelijk tegen de titelverdediger Pim Niemeijer. Nog beter was de start van regerend Nederlands kampioen Ricardo Kik. Hij was de enige speler die na twee rondes nog de volle buit had, waaronder winst op de nummer 1 op de Stratego-ranking Vince van Geffen. In die tweede ronde vielen er drie remises te noteren en er zouden er dit toernooi nog velen volgen. Normaliter eindigen op de standaard toernooien weinig partijen in remise, maar op een toptoernooi als deze eindigden maar liefst zeventien van de in totaal zesendertig partijen in een gelijkspel. On-ge-kend! 

In de derde ronde ook weer drie partijen die geen winnaar opleverden, waaronder die van koploper Kik. Na de vierde ronden zijn er drie koplopers. Kik heeft na weer een remise tegen de jonge Zwitser Sebastien Crot gezelschap gekregen van Sem van Geffen en Häfele die knap wint van Tim Slagboom, een voormalig wereld- en Nederlands kampioen. 

In de vijfde en voorlaatste ronde spelen koplopers Kik en Sem van Geffen tegen elkaar met een remise als uitkomst, maar ook Häfele komt niet verder dan ‘a draw’. Maar ondertussen, door de vele remises is het dringen geblazen aan die top. Het tussenklassement voor de laatste ronde laat zien dat er nog zes (!) kanshebbers zijn die het toernooi kunnen winnen, waaronder de broers Vince en Sem van Geffen die een thuiswedstrijd spelen. Kik, Häfele en Sem van Geffen hebben wel de iets betere papieren dan het drietal Vince van Geffen, Crot en Slagboom. Die zes gaan in die laatste ronde in onderlinge duels uit maken wie de winnaar gaat worden. Maar wat gebeurt er, alle drie partijen eindigen in… jawel, remise! Dus in de stand bij de bovenste zes verandert er uiteindelijk niets, het podium is sowieso bekend. Maar in welke volgorde? Bij een gelijk puntenaantal geven de punten die je tegenstanders hebben gescoord de doorslag. En ook hierin zat het ontzettend dicht bij elkaar, maar het is uiteindelijk Kik die met minimaal verschil het toernooi wint, met op een eervolle tweede en derde plaats Sem van Geffen en John Häfele. Na het optrekken van de rookwolken zit er tussen de eerste zeven spelers in het eindklassement slechts twee punten verschil! Nog nooit eerder vertoond. Ook niet dat de winnaar van een toernooi over zes rondes slechts twee overwinning (naast de vier remises) laat noteren. Uniek in dertig jaar Stratego in competitieverband. 

22/01/2017

VAN GEFFEN DRUK Masters of Stratego 2017

De eerste editie vond al in 1996 plaats. Zondag was Eerde, in de sfeervolle bistro van Het Goeie Leven, het mooie decor voor The Masters. Een invitatietoernooi voor de Top32 op de Stratego-Ranking. Na jaren stond deze klassieker weer op de Stratego-kalender. De laatste editie, in deze opzet, werd veertien jaar geleden in Nijmegen verspeeld.

Op de nog korte erelijst staan wel illustere namen. Zoals de eerste wereldkampioen ooit, Peter van Bodegom uit Maarsenbroek. Hij won de eerste twee edities. Dat deed nog geen enkele speler hem na om back to back te winnen!

Titelverdediger Wim Sikteoeboen, hij is samen met Van Bodegom de enige die ook tweemaal kon winnen, kon de immens grote wisselbeker op het einde van de dag niet voor de derde keer meenemen naar zijn woonplaats Helmond: hij werd zesde.

Vince van Geffen eindigt net buiten het podium, maar won wel in een strijd der titanen van Niemeijer, virtueel de nummer twee op de ranking. Crot maakt een zeer verdienstelijk debuut op de Masters met een knappe vijfde plaats. Stratego-titelverzamelaars Slagboom en Niemeijer moesten ditmaal genoegen geven met een plek in de middenmoot, zesde en zevende. Roelofs eindigt na een slechte start als achtste, met oud-Nederlands kampioen Dennis Baas op negen. De onderste drie plekken worden bezet door drie oude Stratego-strijders. George Franka en Wim Sikteoeboen waren al present op het allereerste Stratego-toernooi ooit, dat was in 1991 in Nijmegen. Maar na ruim dertig jaar staan ze nog altijd in de top-32, wat op zich al een knappe prestatie is. Franka wist een partij te winnen en een remise, wat hem de elfde plaats opleverde. Sikteoeboen speelde twee partijen remise. Ook

Johnny van Geffen kon geen partij winnend afsluiten, hij speelde wel viermaal gelijk en eindigde daardoor als tiende.

Bij de feestelijke prijsuitreiking met knallende confetti kreeg winnaar Kik de enorme wisselbokaal overhandigd, maar ook een Stratego-spel uit 1949. Deze werd geschonken door Fons de Vocht uit Veghel. Hijzelf kon er niet bij zijn, maar een broer nam de honneurs waar.

In zijn overwinningsspeech gaf Kik aan dat hij een missie heeft; na het winnen van het NK in november en deze masters-titel is zijn volgend doel om ook het komende WK, dat plaatsvindt in augustus in Amsterdam, te willen winnen, zodat hij binnen één jaar de drie majors op zijn palmares heeft staan. John Häfele kreeg de lachers nog op zijn hand tijdens de ceremonie toen hij de vraag kreeg ofdat zijn toch wel verrassende derde plaats, hij is namelijk de nummer 32 op de ranking, zijn beste prestatie ooit is? ‘No’, antwoordde hij resoluut in het Engels met een duidelijk hoorbaar Duits-accent terug. Huh?! Duitse Stratego-humor…

Hoewel het voor toeschouwers lastig is om een Stratego-partij te kunnen volgen, dit door geheimhouding van de stukken, was de ‘publieke tribune’ vooral in de middag toch redelijk gevuld met belangstellenden. Een van hen was Ad van de Laar. Hij kwam vooral om wat sfeer te proeven en verwachtte ongeveer dat die hetzelfde zou zijn als bij een schaaktoernooi, zo laat hij weten. ‘Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat ik ook maar één keer aan een schaaktoernooi heb meegedaan, het was ook nog eens een simultaanséance tegen grootmeester Hans Böhm. Echter na drie zetten kon ik alweer van tafel; herdersmat of zoiets.’ Hij vindt het jammer dat de partijen niet zichtbaar voor publiek zijn en herinnert zich verder nog dat hij vroeger wel ooit Stratego heeft gespeeld, maar om toch ietwat beslagen ten ijs te komen had hij vooraf even de spelregels doorgenomen. Een andere toeschouwer, Jan van Kessel, was vooraf niet in de Stratego-boeken gedoken. Hij heeft het vroeger vaak gespeeld en kent de rangen van de stukken en regels nog redelijk, geeft hij aan. ‘Als beide stukken dezelfde rang hebben, dan gaat het stuk dat geslagen wordt van het bord, toch?’ Die regel is ietsje anders, of het was wellicht vroeger de regel in huize Van Kessel, want bij dezelfde rang moeten beide stukken van het bord. Jan dacht ook dat ie tijdens de partijen tussen de borden door mocht lopen, maar dat liet scheidsrechter Wim Verleijsdonk niet toe, maar dat gold voor iedereen. Echter: ‘Ik heb me geen moment verveeld en ben blij dat ik ben geweest’. Ook de spelers lieten na afloop weten het leuk te vinden, waardeerde de belangstelling van de supporters en namen het geroezemoes op de koop toe.

Het toernooi in de media.

Bij het ingaan van de laatste ronde hebben nog vier spelers kans op de titel. De Griekse regerend wereldkampioen heeft de beste papieren, als hij wint dan is hij toernooiwinnaar. Vince van Geffen, Pim Niemeijer en George Franka volgen hem op twee punten. Ongekend spannend dus. Niemeijer speelt tegen Franka en die zijn vrij snel klaar. Franka zal het toernooi niet winnen, hij verliest. Niemeijer maakt dus nog kans. Op bord 1 zijn Vandoros en zijn tegenstander nog vol in gevecht. Maar dan: de Griek staat op en beent weg. Zichtbaar teleurgesteld! Hij verliest! Geen titel. Maar gelukkig, even later zien we weer die brede glimlach op zijn gezicht. Dit is acteren op het allerhoogste niveau, tweede en derde plaatsen tellen niet in de top… 

Er is dan nog één partij gaande, die tussen Vince van Geffen en Jörg Dannenbring. Op het einde staat de vlag van de Duitser ‘open’, zo is duidelijk. Van Geffen heeft de keuze uit zeven stukken, maar viermaal ‘gokt’ hij verkeerd. Hij heeft dan nog één kans uit drie stukken. Misgokken betekent verlies, goed gokken betekent toernooiwinst. Helaas voor hem, ook zijn laatste gok pakt verkeerd uit.

Dat betekent dat Pim Niemeijer zichtzelf opvolgt en ook zijn naam voor de tweede maal op de immense wisselbeker wordt ingegraveerd. Logisch eigenlijk ook, hij is de nummer 1 van de wereld. Vandoros pakt het zilver, op de derde plek eindigen twee spelers ex-aequo: Anjo Travaille en Sem van Geffen die zijn laatste partij wint tegen ook een oud-Nederlands kampioen, Dennis Baas.

Andreas Weber probeert in de laatste ronde nog van de laatste plaats af te komen, maar de poging van de Duitser strandt door een remise tegen Sikteoeboen. Ricardo Kik kende geen beste dag. De nummer 9 van de wereld werd 11e.

Het toernooi in de media:

Brabants Dagblad

Omroep Brabant

Twee spelers eindigde met een gelijk aantal punten op de derde plaats. Weerstandspunten (die de sterkte van je tegenstanders aangeven) moesten de doorslag geven en die pakte gunstig uit voor Vince van Geffen, die een thuiswedstrijd speelde. Een knappe prestatie voor de pas 14-jarige om bij zijn eerste deelname meteen een toppositie te behalen. Hij verdrong daarmee ‘oude krijger’ George Franka, een oud-Nederlands kampioen uit Den Haag, naar de vierde plaats.

De strijd om goud en zilver was er een die vooraf werd verwacht. De twee beste spelers op de ranking, viervoudig wereldkampioen Pim Niemeijer uit Rotterdam en tweevoudig wereldkampioen Tim Slagboom uit Breda, streden tot aan de laatste van de zes rondes om die eeuwige roem. Het was uiteindelijk Niemeijer die met vier zeges en twee remises aan het langste eind trok en daardoor kan zijn naam voor de eerste keer op de wisselbeker worden ingegraveerd.

Opvallende deelnemer verder was Sem van Geffen, op papier nog een junior. Maar als de ‘grote jongens’ nu al een beetje angstig zijn als ze tegen hem moeten spelen, belooft dat voor de toekomst.

Net als vier jaar geleden, toen er in Eerde een Stratego-toernooi plaatsvond voor alleen wereldkampioenen, werd de accommodatie geroemd door de spelers. De organisatie vult met potlood al een datum in van de volgende editie.